علی ابراهیمی سراجی
خورشید ستاره هستی بخش منظومه شمسی فعالیت های جذابی دارد. این جرم پلاسمایی قطری معادل ۱۰۹ برابر و حجمی معادل ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار برابر زمین دارد. این ستاره هستی بخش فعالیت های مغناطیسی دارد و خطوط میدان ها در مناطقی از خورشید که حدود مثبت و منفی ۳۰ درجه عرض جغرافیایی آن است تجمع می کنند. در این حالت لکه بر روی خورشید به وجود می آید که دمای آن ۲۰۰۰ درجله از سایر مناطق خورشید کمتر است. درون این لکه ها خطوط میدان شدید است و برخی مواقع باعث بالا آمدن پلاسما می شود و ممکن است باعث پرتاب پلاسما نیز گردد. این اتفاقا از دید رصدخانه ماهانی در ۱۴ مهر ۱۴۰۴ در هنگام پخش زنده خورشید صورت گرفته است. زمانی که لکه ای که در لبه خورشید قرار داشته است مقداری پلاسما را در فضا آزاد می کند. ابعاد این پلاسماها چند ده برابر زمین است.
